Μηνύματα στο σκοτάδι

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Από τη στιγμή της γέννησής μας, βρισκόμαστε μέσα στην επιρροή του περιβάλλοντός μας - των ανθρώπων γύρω μας, της κοινωνίας, του πολιτισμού, της εκπαίδευσής μας, των ιδεών και των απόψεων που ακούμε και διαβάζουμε. Όλα αυτά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν το φως με το οποίο βλέπουμε τη ζωή μας.

Δεν ξεκινήσαμε να υπάρχουμε, όμως, τη στιγμή της γέννησής μας. Όσο και αν μας φαίνεται πως μόνο αυτή η ζωή υπάρχει, το παρελθόν που φαινομενικά έχουμε ξεχάσει έχει αφήσει τα σημάδια του επάνω μας. Βρίσκονται παντού στη συμπεριφορά μας. Βρίσκονται στις σκέψεις, στη φαντασία και στις ιδέες μας. Και υπάρχει τρόπος να τα ανακαλύψουμε - συνηθίζοντας τα μάτια μας να βλέπουν στο σκοτάδι.

Ενδείξεις για το παρελθόν μας μπορούμε να βρούμε σε:

• Σκέψεις που κάνουμε, και πιστεύουμε ότι ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας
• Αδιόρατες ιδέες που είχαμε πάντα, και δεν τις συναντήσαμε στο περιβάλλον μας.
• Χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, καθώς κρύβονται συνήθως πίσω από τις συμβάσεις της καθημερινής ζωής.
• Προαισθήματα γενικά, καθώς και προδιαθέσεις σχετικά με ανθρώπους και καταστάσεις, τα οποία παραβλέπουμε συνήθως λόγω της ανεπαίσθητης παρουσίας τους.

(Κάποιες από τις παραπάνω ενδείξεις μπορεί να μην αφορούν μόνο το παρελθόν μας, αλλά και την ικανότητά μας να γνωρίζουμε χωρίς τη χρήση των αισθήσεων, όπως με την τηλεπάθεια. Αυτή η ικανότητα μπορεί να αναπτυχθεί παράλληλα, όσο συνηθίζουμε τα μάτια μας να βλέπουν στο σκοτάδι.)

Σκεφθείτε το... Θα ήταν δυνατόν να είστε οι άνθρωποι που είστε σήμερα, αν γεννηθήκατε για πρώτη φορά σ' αυτή τη ζωή; Προσωπικά, ποτέ δεν αμφέβαλα, όμως ξαφνιάστηκα από το πλήθος των ενδείξεων, όταν άρχισα να τις αναγνωρίζω και να τις συνδυάζω. Συνειδητοποίησα ότι το μεγαλύτερο μέρος της παρούσας ζωής μου καθορίζεται, κατά κάποιον τρόπο, από τις προηγούμενες. Και ας γεννήθηκα με ένα φαινομενικά "λευκό μητρώο".

Αν αναπτύξουμε τη συνήθεια να δίνουμε προσοχή σ' αυτά τα μηνύματα, σιγά σιγά θα γίνουμε πιο ευαίσθητοι στην αναγνώρισή τους. Θα χρειαστεί ακόμη να θυμηθούμε ιδέες και σκέψεις που κάναμε κατά την παιδική μας ηλικία. Να φέρουμε ξανά στο νου μας πράγματα που σκεφτήκαμε ή νιώσαμε. Τις αντιδράσεις μας απέναντι σε ορισμένα θέματα. Τι μας άρεσε και τι μας απωθούσε. Και το πιο σημαντικό, να κοιτάξουμε με κριτική ματιά την ίδια τη συμπεριφορά μας. Σ' εμάς βέβαια φαίνεται λογική και αυτονόητη, κι έτσι δε μας περνά από το νου ότι κρύβει κάτι. Κι όμως, αυτή και αν κρύβει...

Η παρούσα ζωή μας δεν είναι αποκομμένη από τις προηγούμενες. Δείχνει έτσι, επειδή δε θυμόμαστε. Τα μηνύματα όμως είναι αποτυπωμένα στη συμπεριφορά και τη σκέψη μας. Αυτά τα μηνύματα στο σκοτάδι ίσως φωτίσουν για πρώτη φορά το θέμα που ονομάζεται κάρμα. Δεν υπάρχει στ' αλήθεια χρέος και πληρωμή. Δεν υπάρχει λογαριασμός με τα σφάλματά μας. Αυτό που φαίνεται να υπάρχει είναι η προσήλωση της προσοχής μας σε καταστάσεις του παρελθόντος. Καταστάσεις άλυτες, ανολοκλήρωτες ή προβληματικές για οποιοδήποτε λόγο, τις οποίες αναπαράγουμε ασυναίσθητα από ζωή σε ζωή. Γι' αυτό και επαναλαμβάνονται. Χωρίς να το συνειδητοποιούμε, προκαλούμε τις καταστάσεις αυτές με τις επιλογές και τη συμπεριφορά μας. Αναγάγουμε τους άλλους σε αντιπάλους, θύματα ή θύτες, ώστε να έχουμε και πάλι μια κατάσταση παρόμοια με του παρελθόντος. Και αν δε συνειδητοποιήσουμε τι κάνουμε, θα πληρώνουμε αιώνια την υποτιθέμενη οφειλή μας και ο "λογαριασμός" δε θα εξοφλείται ποτέ.

Ο εντοπισμός των ενδείξεων και η ερμηνεία τους, πάντως, είναι πράγματι σαν να βαδίζει κάποιος στα τυφλά. Γι' αυτό και χρησιμοποίησα τη μεταφορά για το φως και το σκοτάδι. Είναι ένας δρόμος που απαιτεί συγκέντρωση, επιμονή και αφοσίωση.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Αλλάζουμε σώματα σαν τα πουκάμισα. Αυτά τα σώματα έχουν τρομερά μικρή διάρκεια ζωής. Δεν προλαβαίνεις να αρχίσεις τη ζωή σου, κι αμέσως βλέπεις τις πρώτες ρυτίδες. Πολύ ενοχλητικό. Νιώθετε έτσι; Αυτό το αίσθημα ενόχλησης είναι ένα τέτοιο μήνυμα - για όποιον φυσικά το λαμβάνει. Οι πληροφορίες που έχουμε "στο φως" είναι ότι ο άνθρωπος ζει κατά μέσο όρο 80 χρόνια, και έτσι ήταν πάντα κ.λπ. Το μήνυμα αυτό θα μπορούσε φυσικά να δηλώνει τη λογική απέχθειά μας προς τα γηρατειά και το θάνατο. Θα μπορούσε όμως να σημαίνει επίσης ότι δεν είχαμε πάντα ένα τόσο μικρής διάρκειας σώμα. Ακούγεται παρατραβηγμένο, μα αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που το παραβλέπουμε ή το ερμηνεύουμε διαφορετικά - αν του επιτρέψουμε να περάσει έστω στη συνειδητή μας σκέψη.

Δεν έχουν βέβαια όλοι οι άνθρωποι τα ίδια μηνύματα, αφού ο καθένας είναι μια μοναδική οντότητα, με ένα διαφορετικό, μοναδικό παρελθόν. Κι έπειτα, ένα μήνυμα από μόνο του δε λέει απολύτως τίποτα. Μόνο όταν συνδυαστεί με πολλά ακόμη μηνύματα, αρχίζει να αποκρυπτογραφείται. Χρειάζονται αρκετές δεκάδες τέτοια μηνύματα για να δούμε ένα μέρος της εικόνας. Είναι σκόρπια κομμάτια από το παζλ. Και θα χρειαστούμε αρκετά, για να αρχίσει η εικόνα να σχηματίζεται.

Σύμφωνα με τη θεωρία του New Age, οι σκέψεις μας δημιουργούν τον κόσμο μας, και άρα θα πρέπει να κάνουμε θετικές σκέψεις μόνο. Σωστό, αλλά και λάθος. Γιατί έτσι θάβουμε ακόμη πιο βαθιά τα κρυφά μηνύματα και μένουμε στην επιφάνεια. Εστιάζουμε σε στόχους που δε γνωρίζουμε καν αν είναι γνήσια δικοί μας. Οι προαιώνιοι στόχοι μας, τα έργα που κάποτε αφήσαμε στη μέση, ανοιχτά ζητήματα του παρελθόντος, παραμένουν άλυτα εκτός του οπτικού μας πεδίου. Τα έχουμε κρύψει κάτω από το χαλί. Και αργά ή γρήγορα θα επανέλθουν δριμύτερα. Είναι πολύ περίεργο, κι όμως η ίδια ακριβώς θεωρία μπορεί να είναι και σωστή και λάθος. Μάλλον θα πρέπει να συνηθίσουμε κάποια στιγμή στην ιδέα ότι τίποτε δεν είναι απόλυτο.

Στις παραπάνω σκέψεις και συμπεράσματα οδηγήθηκα εμπειρικά, ακολουθώντας από διαίσθηση ένα δρόμο που ονομάζω "συνηθίζω τα μάτια μου να βλέπουν στο σκοτάδι". Κατά συνέπεια, τις παρουσιάζω με κάθε επιφύλαξη.

Messages in the dark

MESSAGES IN THE DARK

From the moment of our birth, we are under the influence of our environment - the people around us, society, culture, our education, ideas and opinions we hear and read. We could say that all these factors represent the light in which we view our lives.

However, we didn't come into existence at the moment of our birth. Even though this life appears to be the only one, the past we have seemingly forgotten has left its marks upon us. They abound in our behavior. They can be found in our thoughts, imagination and ideas. And there is a way to view them: get our eyes accustomed to the dark.

Signs of our past lives can be found in:

• Thoughts that we consider the product of our imagination.
• Ideas we always held and do not seem to stem from our immediate environment.
• Characteristics of our personality we are not consciously aware of, as they lay hidden behind the conventions of everyday life.
• Gut feelings in general, dispositions and feelings towards certain people and subjects, which we often overlook because of their subtle presence.

(Some of these signs may not be connected to our past but to our ability to know without using our senses, as in telepathy. This ability can be developed in parallel, during the process of getting our eyes accustomed to the dark.)

Think about it... Could you be the person you are today, if this was the only life you have ever lived? Personally, I never questioned having lived before, but I was surprised by the number of signs I could find. I realized that most part of my present lifetime is somehow connected to my past lives. Even though I was seemingly born with a "clean slate".

If we take care to notice such messages, we will gradually become more sensitive to recognizing them. We will also need to recall ideas and thoughts that we had as children. To bring back to mind things that we thought or felt. Our reactions towards certain subjects. What we liked and what we were repulsed by. And, most importantly, we will need to take a critical look at our own behavior. At first sight, of course, it appears reasonable and obvious, and so it doesn't cross our mind that there's more to it. Still, there's a lot to be found behind it... 

This lifetime is not independent from our past lives. It appears this way, because we do not remember. But the messages can be found all over our behavior and thinking. These messages may shed light to the hitherto obscure theory of karma. No debt really exists on our part. There isn't such a thing as a "bill of our misdeeds". What seems to exist is a fixation of our attention to situations of the past. Unresolved, unfulfilled or in any way problematic situations that we unconsciously reproduce from one lifetime to the other. And so they keep coming up. We cause them without realizing it, through our choices and behavior. We appoint others as our opponents, victims or victimizers, in order to duplicate the conditions of the past. And if we do not realize what we are doing, we will be paying the supposed debt forever, and our "bill" will never be paid off. 

Identifying and interpreting the signs, however, can be like giving shots in the dark. This is the reason I used the metaphor for light and darkness. It is a route that requires concentration, persistence and dedication. 

Let's take an example. We change bodies like we change outfits. These bodies are extremely short lived. By the time we start our life, we already see the first wrinkles. Very annoying. Do you feel this way? This feeling of annoyance is such a message - for those sharing it, of course. The information we have "in the light" is that man lives an average of 80 years, this is how it has always been, etc. This message could of course indicate our reasonable distaste for old age and death. But it could also mean that we did not always occupy such short-lived bodies. Sounds far-fetched, but that is exactly why we tend to overlook it or interpret it differently - if we allow such a message to enter our conscious thinking at all.

Not all people receive the same messages, naturally, because everyone is a unique being, with a different, unique past. And then, one message alone does not mean anything. Only when combined with many more messages, it begins to decipher. It takes several tens of such messages to see part of the picture. They are separate pieces of the puzzle. And we will need enough of them to start seeing a picture that makes sense.

According to the theory of the New Age, our thoughts create our world, and therefore we should focus on positive thoughts only. Right, but wrong. This way we will bury our hidden messages even deeper and we will remain on the surface. We will focus on targets that we do not even know they are truly ours. Our long-term goals, projects left undone, open issues of the past will remain unresolved - just out of sight. We hide them in the closet. And sooner or later, they will return with a vengeance. Strangely enough, the very same theory can be both right and wrong. We will probably have to get used to the idea that no absolutes exist.

The above considerations and conclusions are empirical and the result of intuitively following a route I call "getting my eyes accustomed to see in the dark".