Το παχνίδι της βροχής και της λιακάδας

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ 

ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΙΑΚΑΔΑΣ

Η  Ελμίρα κι ο Τιμόρ παραβγήκαν για μια ακόμη φορά στο παιχνίδι της βροχής και της λιακάδας. Μα ήταν μάταιο. Καθώς ήταν κι οι δυο εξίσου δυνατοί, ούτε η Ελμίρα έφερνε ήλιο ούτε ο Τιμόρ βροχή. 

Η συννεφιά απλωνόταν για πολύ καιρό, μουντή, ανυπόφορη. Το παιχνίδι είχε καταντήσει ανιαρό και ανούσιο. Η Ελμίρα, πιο ανυπόμονη, δοκίμασε κάτι που δεν είχε ξανακάνει... Συγκράτησε τη δύναμή της, και μάλιστα ζήτησε κρυφά βροχή, αντί για την αγαπημένη της λιακάδα.

Κι έτσι ο Τιμόρ νίκησε... 

Κι έτσι η Ελμίρα έχασε...

"Καιρός ήταν να τελειώσει πια αυτό το ανόητο παιχνίδι", σκέφτηκε η Ελμίρα ανακουφισμένη παρά απογοητευμένη από την ήττα της.

Αιώνες πέρασαν, και η Ελμίρα έμαθε να συγκρατεί όλο και περισσότερο τη δύναμή της.

Το ίδιο κι ο Τιμόρ.

Και ήρθε μια μέρα που κανείς τους δεν μπορούσε πια να φέρει βροχή ή ήλιο.

Και ήρθε η στιγμή που και οι δυο τους ξέχασαν πως κάποτε ο ήλιος και η βροχή δεν έρχονταν τυχαία.

Τώρα μόνο παρατηρούσαν τον καιρό να αλλάζει...