Αναζήτηση - Search

Τρίτη 27 Μαΐου 2014


ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΙΕΣ

Υπάρχει γύρω μας ένας κόσμος ύλης που είναι πολύ εμφανής, κι έτσι τείνουμε να ξεχνάμε τη γενεσιουργό αιτία του – το πνεύμα. Είναι αστείο που πολλοί άνθρωποι αρνούνται την ύπαρξή του. Είμαι σίγουρη ότι κι αυτοί οι άνθρωποι θα αναγνώριζαν πως ο κόσμος μας δημιουργείται από ιδέες, αν καθόντουσαν λίγο να το σκεφτούν. Εξάλλου, δεν αρνούνται τις ιδεολογίες. Κάποιες φορές τις υποστηρίζουν φανατικά. Και περιμένουν από αυτές να αλλάξουν τον κόσμο που ζουν, επομένως στο βάθος γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο άυλος κόσμος του πνεύματος δημιουργεί τον υλικό.

Είναι ένα θέατρο σκιών η ζωή μας. Όλοι γνωρίζουμε αόριστα πως κάποιοι «κινούν τα νήματα», όμως ο ρόλος αυτός μάς φαίνεται ότι ανήκει πάντα σε κάποιους άλλους και ποτέ σ’ εμάς.

Γιατί έχουμε αυτή την εντύπωση; Επειδή ασχολούμαστε με τις σκιές. Κάποιοι απλώς τις παρακολουθούν, άλλοι τις μελετούν και τις αναλύουν. Πολλοί τις σχολιάζουν. Κάποιοι είναι έμπειροι και καταξιωμένοι κριτικοί σκιών.

Το γεγονός παραμένει, ωστόσο, πως η εικόνα καθηλώνει. Το βλέμμα δεν μπορεί καν να αντισταθεί με ευκολία μπροστά σε μια ανοιχτή τηλεόραση, πώς θα μπορούσε να περιπλανιέται ελεύθερο μέσα στον πολυσύνθετο κόσμο που βιώνουμε;

Εκείνοι που «κινούν τα νήματα», από την άλλη πλευρά, κάνουν ό,τι μπορούν για να μας κρατήσουν στο δικό τους έργο. «Κοίτα, κοίτα!» κραυγάζουν σιωπηλά πίσω από την κουρτίνα. «Βλέπεις πόσο ενοχλητική είναι αυτή εκεί η σκιά; Σου καταστρέφει τη ζωή, πρέπει να την πολεμήσεις!» Ή: «Τι κάνεις εκεί; Μελετάς για πνευματικά θέματα, ενώ θα έπρεπε να δουλεύεις και να κάνεις κάτι χρήσιμο;;»

Μα και πόσοι επιστήμονες δεν προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο οι σκιές υπάρχουν! «Είσαι τα γονίδιά σου και οι νευρώνες σου και όλος αυτός ο πολύπλοκος μηχανισμός που λέγεται σώμα. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον κόσμο των σκιών. Όλα δημιουργούνται από τον εγκέφαλό σου, που τον δημιούργησε ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε μόνο του. Σκάσε, λοιπόν, και μην ασχολείσαι περισσότερο, επειδή εμείς, οι επιστήμονες, που ξέρουμε πολύ καλύτερα από σένα, έχουμε αποδείξει ότι είσαι σκιά!»

Κι έτσι παίζουμε το παιχνίδι των σκιών. Στρέφουμε τις γροθιές μας εναντίον τους, στην προσπάθεια να τους καταφέρουμε κάποιο χτύπημα.

Μάταιο, φυσικά. Όσο οι σκιές είναι ο στόχος, το αποτέλεσμα θα είναι μόνο θυμός ή απογοήτευση.

Το έργο παίζεται πίσω από την κουρτίνα. Παίζεται με ιδέες, όχι με σκιές.

Αν το καταλάβουμε αυτό, ίσως πάψουμε να αγανακτούμε με το πολιτικό σκηνικό. Ίσως πάψουμε να σπαταλάμε άσκοπα την ενέργειά μας γρονθοκοπώντας μια επίπλαστη πραγματικότητα. Ίσως αναζητήσουμε –και ανακαλύψουμε- τη δύναμη μέσα μας.

Η σπίθα της αλλαγής θα γεννηθεί στο χώρο του Πνεύματος. Δε θα γεννηθεί μέσα στο όποιο κατεστημένο, επειδή οι σκιές δεν μπορούν να αλλάξουν τον εαυτό τους.

Μπορεί ως άτομα να μην έχουμε οικονομική ή πολιτική εξουσία, διαθέτουμε όμως ανεξάντλητες ποσότητες από το Φως που δημιουργεί τις σκιές. Απλώς είμαστε τόσο απορροφημένοι από το έργο που παρακολουθούμε, που ξεχνάμε να το χρησιμοποιήσουμε. Ή πιστεύουμε ότι μόνο οι ομάδες έχουν δύναμη.

Η ιστορία των ομάδων σ’ αυτό τον πλανήτη θα πρέπει να μας έχει διδάξει πια ότι η αναγέννηση θα έρθει από το Άτομο. Από ανθρώπους που αρνούνται να ενσωματωθούν στις σκιές. Από τον καθένα μας.

Οι ομάδες δοκιμάστηκαν επί χιλιετίες, και κατά κανόνα υπήρξαν το όχημα εξουσίας για λίγους (που παρέμειναν άτομα) εις βάρος των πολλών (που παραχώρησαν τη δική τους συνείδηση, τη δική τους γνώση, τη δική τους βούληση).

Η δύναμή μας είναι το πνεύμα μας. Είναι η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε, να κρίνουμε και να βλέπουμε πέρα από τις σκιές. Είναι η έμφυτη αγάπη μας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Η ικανότητά μας να είμαστε και να ακτινοβολούμε Φως. Δε χρειάζεται να είμαστε πολλοί ή ενωμένοι.

Την αυτογνωσία την πετυχαίνεις μόνος.

Δε χρειάζεται να ανήκεις σε καμιά ομάδα για να κάνεις αυτό που σου υπαγορεύει η συνείδησή σου.

Δε χρειάζεσαι μια θρησκευτική οργάνωση για να προσφέρεις καλοσύνη, αγάπη και σεβασμό στο συνάνθρωπό σου.

Δε χρειάζεσαι έγκριση για να έχεις τη δική σου άποψη για τη ζωή.

Δε χρειάζεσαι τη συμφωνία ή την άδεια κανενός για να καλλιεργήσεις το πνεύμα σου και να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

Δε χρειάζεσαι οπαδούς για να λάμψεις.

Και τέλος, δεν είναι οι σκιές του έργου που θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Ποτέ δεν ήταν και για κανέναν.

Εξάλλου, το έργο παίζεται πίσω από την κουρτίνα. Παίζεται με ιδέες, όχι με σκιές.

4 σχόλια:

  1. Καλημέρα, Ολγάκι! Κι από μιά άλλη οπτική ... Οι περισσότεροι τις ακολουθούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γρηγόρη μου! Έτσι είναι, η προσοχή κολλάει εύκολα και ξεκολλάει δύσκολα.

      Διαγραφή
  2. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΧΕΙΣ!(BACK GROUND)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις